Susanne Elissen

Oncologieverpleegkundige, pedagogisch hulpverlener voor kinderen van ouders met kanker, mede oprichtster van Stichting de kinderen.

Als kind en puber heb ik ervaren hoe het is als je ouder kanker heeft. Deze ervaring motiveert me enorm om kinderen samen te brengen die hetzelfde mee maken als ik destijds.

Annette Verhoeven

Voorheen Oncologie verpleegkundige, mede oprichtster Stichting de Kinderen.

Stichting de Kinderen ligt mij nauw aan het hart. Niet alleen omdat ik me herken in het lot van deze kinderen, maar juist omdat ik vind dat ieder kind een glimlach en herkenning verdient. Dit omvat voor mij het doel van de stichting.

Bas-Martijn Velders

Ambulance verpleegkundige in Breda.

Door mijn werk weet ik helaas erg goed dat het leven eindig is. Het verliezen van een moeder/ vader is onbeschrijfelijk zwaar. Ik wil de kinderen laten zien en voelen dat ze niet alleen zijn in hun verdriet.

Nicole Druijts-Kouwenberg

Manager in de zorg, voorheen Oncologie verpleegkundige.

Ik was 12 toen mijn vader ziek werd, en vind het bijzonder dat ik iets kan doen voor de kinderen van nu.

Gaby Koeman

Docent middelbaar onderwijs.

Kinderen horen geen verdrietige dingen mee te maken. Ze verdienen plezier en onbezorgdheid, ook al is het maar voor een paar uurtjes…

Lieke Nuijten

Ambulant Gezinsbehandelaar

Ik vind dat iedereen tijdens donkere tijden een lichtpunt verdient. Dit is wat Stichting De kinderen aan kinderen met een zieke ouder biedt. Ik ben erg dankbaar dat ik daar aan mag bijdragen, samen met andere mensen met hun hart op de juiste plaats!

Marion Nuijten

Teamleider dagbehandeling en polikliniek oncologie en hematologie ETZ

Naast begeleiding bieden heb ik de zorg voor lekker eten en drinken waarmee we de kinderen kunnen verwennen tijdens de kinderweekenden. Ik heb bewondering voor de manier waarop Susanne vanuit haar hart op een bijzondere manier begeleiding biedt aan kinderen van ouders met kanker. Ik ben er trots op dat ik een steentje bij mag dragen aan het werk van Stichting De Kinderen.

Theo Tenbült

Verpleegkundige ETZ ziekenhuis, voorheen oncologische afdeling nu intensive care.

Mijn betrokkenheid binnen de Stichting is ontstaan door enthousiaste verhalen van de oprichtsters van het eerste uur. Een ernstig ziek persoon binnen het gezin doet wat met jezelf maar ook met de overige gezinsleden, heb ik persoonlijk gemerkt. Een luisterend oor, een troostend woord, maar ook samen plezier maken en lachen kan van grote waarde zijn. Dat heeft mij gebracht me persoonlijk in te zetten voor Stichting De Kinderen.

Dennis van Straalen

Zelfstandig slaap- en leefstijlcoach, sportmasseur en sporttherapeut
Via enthousiaste verhalen van Susanne en Annette ben ik betrokken geraakt bij de stichting. Met een enorm enthousiaste groep aan vrijwilligers bezorgen wij de kinderen een glimlach op hun gezicht in zware tijden. Even weer kind kunnen en mogen zijn en de zorgen ergens achterlaten.
Heel gaaf dat ik daar een steentje aan kan bijdragen.

 

Richard Welboren

Video producent.

Als jongetje van 6 bracht ik mijn vader naar Rotterdam, hij zat op de tankvaart. Mijn oudere zus vertelde me, zo’n vijftig jaar later, dat ik ontroostbaar was bij het afscheid.
Mijn vader overleed enkele maanden later onverwachts in een ziekenhuis in Singapore.
Stichting de Kinderen is een fantastische no-nonsens organisatie. Bij elke activiteit zie ik steeds weer hoe goed het voor de kinderen is om er “even” uit te zijn. De betrokkenheid en inzet van alle vrijwilligers is bijna uniek te noemen.
Daarom ben ik vrijwilliger bij Stichting de Kinderen.

Mireille Colpaart

Teamleider afdeling oncologische afdeling in het ETZ ziekenhuis.

Daar zie ik met regelmaat wat de impact is op een gezin waar een van de ouders ernstig ziek is. Maar ik zie ook wat voor goed werk Susanne doet in haar begeleiding naar kinderen.
Zo ook tijdens de uitstapjes met lotgenoten en in de kinderweekenden van de stichting. Ik mag als mezelf een gelukkig mens noemen met nauwelijks verlieservaringen. Daarom vind ik het juist zo bijzonder om samen met de kinderen en een geweldig team van vrijwilligers bijzondere momenten te creëren waarin ze troost vinden maar ook groeien in het omgaan met hun verdriet.

Aster de Kruijf

Procesondersteuner Universiteit van Tilburg

Als lotgenoot begrijp ik kinderen vaak op een ander niveau en probeer ik ze steun te geven door ze te vertellen dat de pijn echt minder wordt.

Ooit heeft een lotgenoot mij geholpen en ik ben dankbaar dat ik nu dat terug mag geven.

"...there's a crack in everything, that's how the light gets in,"
Leonard Cohen.

Yaël van Veluwen

Verpleegkundige zorgambulance

“Never fear the shadows, they simply mean there’s a light shining somewhere nearby.”
-Winnie the Pooh

Lisanne van de Ven

Oncologie verpleegkundige

Het is heerlijk om de kinderen zo spontaan en blij te zien tijdens een activiteit.  Even hun zorgen opzij en in een volgend moment, in herkenning, naar elkaar luisterend en pratend over hun thuissituatie. Om stil van te worden. Ik vind t fijn om aan deze bijzondere dagen o.a. een creatieve bijdrage te kunnen leveren.

Mieke van de Broek

Voorheen oncologieverpleegkundige bij het SVT team van Thebe

Door het enthousiasme en de passie van deze groep vrijwilligers draag ik graag mijn steentje bij. Het is heerlijk de kinderen even onbezorgd plezier te zien maken en steun te vinden bij elkaar.

Daan de Kruijf

Human Resource management

In 2010 ben ik mijn vader verloren en ben ik als kind bij een aantal activiteiten van de Stichting geweest. Later ben ik gevraagd als vrijwilliger.

Omdat ik lotgenoot ben begrijp je wat de kinderen meemaken en kun je hun daarbij helpen. Door te laten zien dat het echt allemaal wel goed komt, en dat je nog super gelukkig kan worden ook zonder papa of mama. Ik zie het als een eer om betrokken te zijn bij de Stichting als vrijwilliger.

Bram Groet

Pabo Tilburg

Van jongs af aan heb ik veel meegekregen van de stichting. Ik ben altijd al enthousiast geweest over de stichting en vind het speciaal dat ik ze bij hun activiteiten mag helpen.

Zelf wil ik de kinderen helpen hun zorgen te laten vergeten maar het mooiste is om zien dat de kinderen elkaar daarmee helpen tijdens de uitjes.